data:ec45c8ab-d1ab-351f-9cab-3f4c8891d670
Description

Description

Description
Description longue de la ressource.
Allemand (Allemagne) Diese Route führt Sie durch vier verschiedene Dörfer mit bemerkenswertem Kulturerbe...
Die Kreuze und Kalvarienberge von St-Broingt-le-Bois: Drei von ihnen befinden sich an jedem der Dorfeingänge:
Der in Richtung Heuilley-le-Grand stammt aus dem Jahr 1780. Während der Revolution wurde das Kreuz abmontiert und vergraben, um es vor der Zerstörung zu schützen. Der Wind stürzte es 1864 um, als es von François Mongin und seiner Frau wieder aufgestellt wurde. Das Denkmal in Richtung Grandchamp wurde 1841 von Jean Baptiste Vessiot, einem Maurer, anlässlich des Verschwindens seiner Tochter Julienne errichtet. Eine Allee aus Obstbäumen führte dorthin. Der Verkauf der Früchte stellte eine Einnahmequelle für die Gemeinde dar. Von diesem Ort aus kann man unterhalb die Überreste eines alten Gipswerks sehen, in dem der Gips, der am Hang abgebaut wurde, mithilfe eines von einem Wasserrad angetriebenen Mühlsteins zerkleinert wurde. Das Gebäude in Richtung Chassigny wurde 1837 von Jean Jacob und Marguerite Journée errichtet. In der Nähe baute Jean Pinot 1848 eine Ziegelei, in der die Dachziegel "PINOT" aus Ton hergestellt wurden, der auf dem Gebiet von St-Broingt-le-Bois abgebaut wurde. Danach ließ sich dort bis Anfang der 1990er Jahre das Sägewerk Balland nieder.
Auf dem Kreuz des vierten Kalvarienbergs auf dem Friedhof aus dem Jahr 1779 sind die Instrumente der Passion Christi eingraviert. Zu seinen Füßen ruht Abbé Rouillaux, der von 1877 bis 1896 Pfarrer der Gemeinde war.
Bis zum Zweiten Vatikanischen Konzil versammelte das Fest der Rogation Pfarrer und Gemeindemitglieder, die in einer Prozession zu jedem dieser Kalvarienberge zogen.
Die Brücke von Grandchamp: Ein recht häufiges Beispiel für eine Brücke aus dem 18. Jahrhundert. Sie besteht aus drei Korbbögen aus Quadersteinen, die zu einer Treppe ausgebaut sind. Die Vor- und Hinterbögen haben einen dreieckigen Grundriss mit abgerundetem Ende. Der Aufsatz besteht aus drei Sitzflächen, die durch eine Blende hervorgehoben werden. Eine Kordel, ebenfalls mit Bandprofil, markiert die eselsrückenförmige Linie der Schürze.
Die Brüstung besteht aus Bruchsteinmauerwerk und wird von einer Truhe aus Quadersteinen gekrönt, wobei die Steine durch eine halbrunde Verschachtelung miteinander verbunden sind.
Auf dem alten Kataster von 1838 ist die Brücke mit einem Kreuz auf der unteren Brüstung zu sehen.
Néerlandais (Pays-Bas) Deze route voert u door 4 verschillende dorpen, elk met zijn eigen opmerkelijke erfgoed...
De kruisen en calvaires van St-Broingt-le-Bois: er staan er drie bij elk van de ingangen van het dorp:
Het kruis in de richting van Heuilley-le-Grand dateert uit 1780. Het kruis werd tijdens de Revolutie weggehaald en begraven om te voorkomen dat het vernield zou worden. De wind blies het omver in 1864, waarna het werd opgericht door François Mongin en zijn vrouw. Het kruis richting Grandchamp werd in 1841 opgericht door Jean Baptiste Vessiot, een metselaar, na de dood van zijn dochter Julienne. Er liep een laan met fruitbomen naartoe. De verkoop van het fruit was een bron van inkomsten voor de gemeente. Hieronder zie je de overblijfselen van een oude gipsgroeve waar gips, gewonnen uit de heuvels, werd gemalen met behulp van een molensteen die werd aangedreven door een waterrad. De molen in de richting van Chassigny werd in 1837 gebouwd door Jean Jacob en Marguerite Journée. Vlakbij, in 1848, bouwde Jean Pinot een tegelfabriek waar "PINOT"-tegels werden gemaakt van klei uit de omgeving van St-Broingt-le-Bois. Daarna vestigde de Balland-zagerij zich hier tot het begin van de jaren 1990.
Het kruis van de vierde calvarieberg op het kerkhof, daterend uit 1779, is gegraveerd met de instrumenten van de passie van Christus. Aan de voet ervan ligt Abbé Rouillaux, pastoor van 1877 tot 1896.
Tot het Tweede Vaticaans Concilie bracht het feest van de Rogations pastoors en parochianen samen, die in processie naar elk van deze calvaires gingen.
Brug van Grandchamp: een vrij gewoon voorbeeld van een 18e-eeuwse brug, deze bestaat uit drie essenhouten korfbogen, met extra treden. De voor- en achtertuiten zijn driehoekig met afgeronde uiteinden. De boordstenen bestaan uit drie gangen onderstreept door een band. Een cordon, ook in de vorm van een band, markeert de lijn van de schort.
De borstwering is gemaakt van breuksteen en wordt bekroond door een ashlar bahut waarvan de stenen met elkaar zijn verbonden door een halfcirkelvormig in elkaar grijpend systeem.
Deze brug, die zichtbaar is in het kadaster van 1838, had een kruis op de benedenstroomse borstwering.
Italien (Italie) Questo itinerario attraversa 4 diversi villaggi, ognuno con un patrimonio notevole...
Le croci e i calvari di St-Broingt-le-Bois: se ne trovano tre ad ogni ingresso del villaggio:
Quella verso Heuilley-le-Grand risale al 1780. La sua croce fu smontata e sotterrata durante la Rivoluzione per evitare che venisse distrutta. Il vento la fece cadere nel 1864, quando fu rialzata da François Mongin e sua moglie. Quella verso Grandchamp fu eretta nel 1841 da Jean Baptiste Vessiot, un muratore, alla morte della figlia Julienne. Ad essa conduceva un viale di alberi da frutto. La vendita della frutta era una fonte di reddito per il comune. In basso, si possono vedere i resti di un'antica cava di gesso dove il gesso, estratto dalla collina, veniva macinato con una macina azionata da una ruota ad acqua. Quella verso Chassigny fu costruita nel 1837 da Jean Jacob e Marguerite Journée. Nelle vicinanze, nel 1848, Jean Pinot costruì una fabbrica di piastrelle in cui si producevano piastrelle "PINOT" con l'argilla estratta dalla zona di St-Broingt-le-Bois. In seguito, fino all'inizio degli anni '90, vi si insediò la segheria Balland.
La croce del quarto calvario del cimitero, risalente al 1779, reca incisi gli strumenti della passione di Cristo. Ai suoi piedi si trova l'Abbé Rouillaux, parroco dal 1877 al 1896.
Fino al Concilio Vaticano II, la festa delle Rogazioni riuniva parroci e parrocchiani, che si recavano in processione a ciascuno di questi calvari.
Ponte di Grandchamp: esempio abbastanza comune di ponte del XVIII secolo, è costituito da tre archi a maniglia in bugnato, con gradini aggiuntivi. Le bocche anteriori e posteriori sono triangolari con estremità arrotondate. La copertura è composta da tre corsi sottolineati da una fascia. Un cordone, anch'esso a forma di fascia, segna la linea del grembiule.
Il parapetto è realizzato in pietrame e coronato da un bahut bugnato con le pietre unite da un sistema di incastro semicircolare.
Visibile nel catasto del 1838, questo ponte aveva una croce sul parapetto a valle.
Espagnol Esta ruta le llevará a través de 4 pueblos diferentes, cada uno con su propio patrimonio notable...
Las cruces y calvarios de St-Broingt-le-Bois: tres de ellos se encuentran en cada una de las entradas del pueblo:
La de Heuilley-le-Grand data de 1780. Su cruz fue desmontada y enterrada durante la Revolución para evitar su destrucción. El viento la derribó en 1864, cuando fue levantada por François Mongin y su esposa. La que da a Grandchamp fue erigida en 1841 por Jean Baptiste Vessiot, albañil, a la muerte de su hija Julienne. Una avenida de árboles frutales conducía hasta ella. La venta de fruta era una fuente de ingresos para el municipio. Abajo, se ven los restos de una antigua cantera de yeso donde se molía el yeso, extraído de la ladera, mediante una muela accionada por una rueda hidráulica. La de Chassigny fue construida en 1837 por Jean Jacob y Marguerite Journée. Cerca de allí, en 1848, Jean Pinot construyó una fábrica de tejas donde se fabricaban tejas "PINOT" con arcilla extraída de la zona de St-Broingt-le-Bois. A continuación, la serrería Balland se instaló allí hasta principios de los años noventa.
La cruz del cuarto calvario del cementerio, que data de 1779, lleva grabados los instrumentos de la pasión de Cristo. A sus pies descansa el abate Rouillaux, párroco de 1877 a 1896.
Hasta el Concilio Vaticano II, la fiesta de las Rogaciones reunía a párrocos y feligreses, que iban en procesión a cada uno de estos calvarios.
Puente de Grandchamp: ejemplo bastante común de puente del siglo XVIII, está formado por tres arcos de sillería con asas, con escalones suplementarios. Los caños delanteros y traseros son triangulares con extremos redondeados. La albardilla se compone de tres hiladas subrayadas por una banda. Un cordón, también en forma de banda, marca la línea del faldón.
El parapeto es de piedra de mampostería y está coronado por un bahut de sillería con las piedras unidas por un sistema de enclavamiento semicircular.
Visible en el catastro de 1838, este puente tenía una cruz en el parapeto aguas abajo.
Anglais This tour takes you through 4 different villages, each with its own remarkable heritage...
The crosses and calvaries of St-Broingt-le-Bois: three of these are located at each of the village entrances:
The one towards Heuilley-le-Grand dates from 1780. Its cross was dismantled and buried during the French Revolution to prevent its destruction. The wind knocked it down in 1864, when it was raised by François Mongin and his wife. The one towards Grandchamp was erected in 1841 by Jean Baptiste Vessiot, a mason, on the death of his daughter Julienne. An avenue of fruit trees led to it. The sale of fruit provided a source of income for the commune. Below, the remains of a former gypsum quarry can be seen, where gypsum, extracted from the hillside, was ground using a millstone driven by a waterwheel. The one towards Chassigny was built in 1837 by Jean Jacob and Marguerite Journée. Nearby, in 1848, Jean Pinot built a tile factory where PINOT tiles were made from clay extracted from the St-Broingt-le-Bois finage. The Balland sawmill continued to operate here until the early 1990s.
The cross of the fourth calvary in the cemetery, dating from 1779, features the instruments of Christ's passion. At its foot lies Abbé Rouillaux, parish priest from 1877 to 1896.
Until the Second Vatican Council, the Rogation feast brought together parish priests and parishioners, who set off in procession to each of these calvaries.
Grandchamp bridge: a fairly common example of an 18th-century bridge, this is made up of three ashlar basket-handle arches, with extra steps. The front and rear spouts are triangular with rounded ends. The coping is composed of three courses highlighted by a band. A cordon, also with a band profile, marks the line of the apron.
The parapet is made of rubble stone and crowned by an ashlar bahut, with the stones joined by semi-circular interlocking.
Visible on the 1838 cadastre, this bridge had a cross on the downstream parapet.
Français (France) Ce circuit vous fera traverser 4 villages différents, aux patrimoines remarquables...
Les croix et calvaires de St-Broingt-le-Bois : trois d'entre eux se trouvent à chacune des entrées du village :
Celui direction Heuilley-le-Grand, date de 1780. Sa croix fût démontée et enterrée lors de la révolution pour éviter qu'elle ne soit détruite. Le vent la renversa en 1864, date à laquelle elle fût relevée par François Mongin et sa femme. Celui direction Grandchamp fut érigé en 1841 par Jean Baptiste Vessiot, maçon, lors de la disparition de sa fille Julienne. Une allée d'arbres fruitiers y conduisait. La mise en vente des fruits représentait une source de revenu à la commune. Depuis ce lieu, on aperçoit, en contrebas, les vestiges d'une ancienne plâtrière dans laquelle le gypse, extrait à flanc de coteau, était broyée à l'aide d'une meule actionnée par une roue hydraulique. Celui direction Chassigny fut construit en 1837 par Jean Jacob et Marguerite Journée. A proximité, en 1848, Jean Pinot y construisit une tuilerie dans laquelle on fabriquait les tuiles « PINOT » à partir de l'argile extrait sur le finage de St-Broingt-le-Bois. La scierie Balland s'y installa ensuite jusqu'au début des années 1990.
Sur la croix du quatrième calvaire situé dans le cimetière, datant de 1779, sont gravés les instruments de la passion du Christ. A son pied repose l'abbé Rouillaux, curé de la paroisse de 1877 à 1896.
Jusqu'au concile de Vatican II, la fête des Rogations rassemblait curé et paroissiens qui partaient en procession vers chacun de ces calvaires.
Le pont de Grandchamp : exemple assez courant de pont du XVIIIème siècle, il est formé de trois arches en anse de panier en pierre de taille, extradossées en escalier. Les avants et arrières becs sont de plan triangulaire à bout arrondi. Le chaperon est composé de trois assises soulignées par un bandeau. Un cordon aussi à profil de bandeau marque la ligne, en dos d'âne du tablier.
Le parapet est en moellon couronné par un bahut en pierre de taille avec liaison des pierres par emboîtement demi-circulaire.
Visible sur le cadastre ancien de 1838, ce pont possédait alors une croix sur la parapet aval.

Autres propriétés (non décrites ou non classées)

Références

 Télécharger cette donnée