. "Southern Gothic style, the Church is single nave and has five bays lined with lower side chapels. The polygonal, shallow apse is also lower than the nave. A complex develops side South including five other chapels.Buttresses on the outside, receive by buttresses the thrust from the nave, vaulted on vault. It is lit by clerestory windows located between the buttresses.Archaeological excavations carried out between 1985 and 1988 showed that the Northern pillar of the nave rest directly on an ancient wall made large hewn stones and having a boss on both sides. Seems to be the same for the South side pillars. These two ancient walls were still clearly visible in the 15th century and determined the width of the nave of the Church.The choir was decorated with stained-glass windows dating from 1475 today missing. But there are still a few fragments to recognize stylized, yellow and Brown, floral motifs on a background of grayness pulling on the green. Such an elegant design stained glass had been made by the Avignonese Thomas Grabusset master.The facade is divided into two parts by a hexagonal stair tower that gives access to the rostrum and the roof where is was once a Bell Tower-arcade. Share and others of the turret were doors one to the North for the faithful, the other to the South for the brothers. Another entry existed in the Southeast, in the fourth cross.The church underwent still more changes. Thus a cloister, today disappeared, except few items preserved in the neighbouring houses, was added between 1560 and 1581. At the level of the second span, parish access has the ante-Chapel, adapted in 1608 by Claude de Bourges, and decorated by him in 1609 a characteristic portal of the Mannerist style. It was carved by Mamet Simon. Two cremation of same invoice have been developed on two of the North batteries of the nave.In the eyes of the contemporaries, the decoration of the nave and chapels was one of the most beautiful churches in Arles. His architectural party come from Languedoc, is widespread in the Halil Ibrahim region before spreading in Provence where he remained until the 17th century.HISTORICAL order of preachers, founded in 1215 by saint Dominic, was installed outside the walls since 1231. After the destruction of their convent in 1361, the Dominicans then sought shelter within the walls, in the heart of the District of Jewry.This first convent was a little more to the West of the present Church. But lying too cramped, and inspired by the impetus of their order, the Dominicans showed the need to build a new Church, built between 1448 and 1484 date of his consecration under the name of Notre-Dame-de-comfort.Dominicans stay there until the Revolution. Therefore fragmented into 26 lots, sold as property national private, Church, stripped of its furniture, is occupied by garages and warehouses. The cloister (1560-1585) was destroyed in 1858 for the edification of a hydraulic plant.After the second world war, Governments concerned of the preservation of the monument bought different plots. First shared between the State (Ministry of Culture), and the municipality of Arles, all of the \"preachers\" became property of the city in 1981."@en . "De style gothique m\u00E9ridional, l\u2019\u00E9glise est \u00E0 nef unique et comporte cinq trav\u00E9es bord\u00E9es de chapelles lat\u00E9rales plus basses. L\u2019abside polygonale, peu profonde, est \u00E9galement plus basse que la nef. Un ensemble complexe se d\u00E9veloppe c\u00F4t\u00E9 Sud comprenant cinq autres chapelles.\nDes contreforts situ\u00E9s \u00E0 l\u2019ext\u00E9rieur, re\u00E7oivent par des arcs-boutants la pouss\u00E9e de la nef, vo\u00FBt\u00E9e sur crois\u00E9e d\u2019ogives. Elle est \u00E9clair\u00E9e par des fen\u00EAtres hautes situ\u00E9es entre les contreforts.\nDes fouilles arch\u00E9ologiques men\u00E9es entre 1985 et 1988 ont montr\u00E9 que les piliers nord de la nef reposent directement sur un mur antique fait de grandes pierres taill\u00E9es et poss\u00E9dant un bossage des deux cot\u00E9s. Il semble qu\u2019il en soit de m\u00EAme pour les piliers cot\u00E9 sud. Ces deux murs antiques \u00E9taient encore bien visibles au XVe si\u00E8cle et ont d\u00E9termin\u00E9 la largeur de la nef de l\u2019\u00E9glise.\n\nLe choeur \u00E9tait d\u00E9cor\u00E9 de vitraux dat\u00E9s de 1475 aujourd'hui disparus. Mais il en subsiste quelques fragments permettant de reconna\u00EEtre des motifs floraux stylis\u00E9s, jaunes et bruns, sur un fond de grisaille tirant sur le vert. Ces vitraux d\u2019un dessin \u00E9l\u00E9gant avaient \u00E9t\u00E9 r\u00E9alis\u00E9s par le ma\u00EEtre avignonnais Thomas Grabusset.\nLa fa\u00E7ade est divis\u00E9e en deux parties par une tour d\u2019escalier hexagonale qui donne acc\u00E8s \u00E0 la tribune et \u00E0 la toiture o\u00F9 s\u2019\u00E9l\u00E8vait autrefois un clocher-arcade. De part et d\u2019autres de la tourelle se trouvaient des portes l\u2019une au nord pour les fid\u00E8les, l\u2019autre au sud pour les fr\u00E8res. Une autre entr\u00E9e existait au sud-est, dans la quatri\u00E8me crois\u00E9e.\n\nL\u2019\u00E9glise subit encore plusieurs modifications. Ainsi un clo\u00EEtre, aujourd\u2019hui disparu, sauf queques \u00E9l\u00E9ments conserv\u00E9s dans les maisons voisines, fut ajout\u00E9 entre 1560 et 1581. Au niveau de la seconde trav\u00E9e, l\u2019acc\u00E8s paroissial comporte l\u2019ant\u00E9-chapelle, adapt\u00E9e en 1608 par Claude de Bourges, et d\u00E9cor\u00E9e par lui en 1609 d\u2019un portail caract\u00E9ristique du style mani\u00E9riste. Il fut sculpt\u00E9 par Mamet Simon. Deux enfeus de m\u00EAme facture ont \u00E9t\u00E9 am\u00E9nag\u00E9s sur deux des piles nord de la nef.\nAux yeux des contemporains, le d\u00E9cor de la nef et des chapelles en faisait l\u2019une des plus belles \u00E9glises d\u2019Arles. Son parti architectural venu du Languedoc, s\u2019est r\u00E9pandu dans la r\u00E9gion avignonnaise avant de se diffuser en Provence o\u00F9 il s\u2019est maintenu jusqu\u2019au XVIIe si\u00E8cle.\nHISTORIQUE\nL\u2019ordre des fr\u00E8res pr\u00EAcheurs, fond\u00E9 vers 1215 par saint Dominique, \u00E9tait install\u00E9 hors les murs depuis 1231. Apr\u00E8s la destruction de leur couvent en 1361, les dominicains cherch\u00E8rent alors un refuge \u00E0 l\u2019int\u00E9rieur de l\u2019enceinte, en plein c\u0153ur du quartier de la Juiverie.\nCe premier couvent se situait un peu plus \u00E0 l\u2019ouest de l\u2019\u00E9glise actuelle. Mais se trouvant trop \u00E0 l\u2019\u00E9troit, et inspir\u00E9s par le nouvel \u00E9lan de leur ordre, les dominicains manifest\u00E8rent le besoin d\u2019\u00E9difier une nouvelle \u00E9glise, construite entre 1448 et 1484 date de sa cons\u00E9cration sous le nom de Notre-Dame-de-Confort.\nLes Dominicains y restent jusqu\u2019\u00E0 la R\u00E9volution. Morcel\u00E9e d\u00E8s lors en 26 lots, vendue comme bien national \u00E0 des particuliers, l\u2019\u00E9glise, d\u00E9pouill\u00E9e de son mobilier, est occup\u00E9e par des garages et des entrep\u00F4ts. Le clo\u00EEtre (1560-1585) fut d\u00E9truit en 1858 pour l\u2019\u00E9dification d\u2019une usine hydraulique.\nApr\u00E8s la seconde guerre mondiale, les pouvoirs publics soucieux de la sauvegarde du monument rach\u00E8tent les diff\u00E9rentes parcelles. D\u2019abord partag\u00E9 entre l\u2019Etat (Minist\u00E8re de la Culture), et la commune d\u2019Arles, l\u2019ensemble des \u00AB Fr\u00E8res-Pr\u00EAcheurs \u00BB devient propri\u00E9t\u00E9 de la ville en 1981."@fr . "S\u00FCdlichen Gotik, die Kirche ist einschiffig und hat f\u00FCnf Buchten ges\u00E4umt mit niedrigeren Seitenkapellen. Die polygonale, flache Apsis ist auch niedriger als das Langhaus. Ein Komplex entwickelt Seite S\u00FCden einschlie\u00DFlich f\u00FCnf andere Kapellen.Strebepfeiler an der Au\u00DFenseite erhalten von Strebepfeilern die Sto\u00DFrichtung von Langhaus, gew\u00F6lbt f\u00FCr Depot. Es leuchtet von Clerestory Windows befindet sich zwischen den Strebepfeilern.Arch\u00E4ologische Ausgrabungen durchgef\u00FChrt, die zwischen 1985 und 1988 ergab, dass den n\u00F6rdlichen Pfeiler der \u00FCbrigen Kirchenschiff direkt auf einer alten Mauer machte gro\u00DFe behauene Steine und mit einen Boss auf beiden Seiten. Scheint f\u00FCr die South Side S\u00E4ulen gleich. Diese zwei alten Mauern waren noch deutlich sichtbar im 15. Jahrhundert und bestimmt die Breite des Langhauses der Kirche.Der Chor war geschm\u00FCckt mit Glasfenster aus 1475 heute verschollen. Aber es noch ein paar Fragmente gibt, stilisierte, gelbe und braun, florale Motiven auf einem Hintergrund von grau ziehen auf dem Gr\u00FCn zu erkennen. Solch ein elegantes Design-Glasmalerei waren vom Avignon Thomas Grabusset-Master gemacht worden.Die Fassade gliedert sich in zwei Teile durch ein sechseckiger Treppenturm, die Zugriff auf das Podium und das Dach wo ist war einst eine Bell Tower-Arkade. Aktie und andere von dem Turm waren T\u00FCren eins im Norden f\u00FCr die Gl\u00E4ubigen, die andere im S\u00FCden f\u00FCr die Br\u00FCder. Ein weiterer Eintrag gab es im S\u00FCdosten, im vierten Kreuz.Die Kirche erfuhr noch mehr \u00C4nderungen. So ein Kloster, heute verschwunden, au\u00DFer einigen Elementen beibehalten in den benachbarten H\u00E4usern, aufgenommen zwischen 1560 und 1581. Auf der Ebene der zweiten Br\u00FCcke hat Pfarrei Zugriff der Ante-Kapelle, im Jahre 1608 von Claude de Bourges angepasst und eingerichtet von ihm im Jahre 1609 eine charakteristische Portal der Manierismus. Es wurde von Mamet Simon geschnitzt. Zwei Feuerbestattung der gleichen Rechnung auf zwei der North-Batterien des Kirchenschiffs entwickelt worden.In den Augen der Zeitgenossen war die Dekoration des Kirchenschiffs und Kapellen einer der sch\u00F6nsten Kirchen in Arles. Seine architektonischen Partei aus Languedoc, ist weit verbreitet in der Region von Halil Ibrahim vor Verbreitung in der Provence, wo er bis zum 17. Jahrhundert blieb.HISTORISCHEN Auftrag von Predigern, gegr\u00FCndet im Jahr 1215 von Saint Dominic, wurde au\u00DFerhalb der Mauern seit 1231 installiert. Nach der Zerst\u00F6rung ihres Klosters 1361 suchten die Dominikaner dann Schutz innerhalb der Mauern, im Herzen des Bezirks des Judentums.Das erste Kloster war ein wenig mehr im Westen der heutigen Kirche. Aber L\u00FCgen zu eng, und inspiriert von dem Schwung ihres Ordens, die Dominikaner die Notwendigkeit zeigte, eine neue Kirche, erbaut zwischen 1448 und 1484 aufzubauen Datum von seiner Weihe unter dem Namen Notre-Dame-de-Komfort.Dominikaner, bleiben dort bis zur Revolution. Daher in 26 Partien, verkauft als nationale Private Eigenschaft fragmentiert Kirche, beraubt seiner M\u00F6bel, Garagen und Lager besetzt. Der Kreuzgang (1560 \u2013 1585) wurde 1858 f\u00FCr die Erbauung einer hydraulischen Anlage zerst\u00F6rt.Nach dem zweiten Weltkrieg kaufte der Erhaltung des Denkmals beteiligten Regierungen verschiedene Stellpl\u00E4tze. Zuerst geteilt zwischen dem Staat (Ministerium f\u00FCr Kultur) und der Gemeinde von Arles, wurde alle von der \"Prediger\" Eigentum der Stadt 1981."@de . "Stile gotico meridionale, la chiesa \u00E8 a navata unica e ha cinque campate, fiancheggiate da cappelle laterali inferiori. L'abside poligonale, superficiale \u00E8 anche inferiore a quello della navata. Un complesso si sviluppa sul lato sud, tra cui cinque altre cappelle.Contrafforti all'esterno, ricevere da contrafforti la Spinta dalla navata, a volta al volteggio. Si accende di lucernari, situati tra i contrafforti.Gli scavi archeologici condotti tra il 1985 e il 1988 ha dimostrato che il pilastro settentrionale del resto navata direttamente su un antico muro fatto di pietre squadrate di grandi dimensioni e avendo un boss su entrambi i lati. Sembra essere lo stesso per i pilastri del lato sud. Queste due antiche mura erano ancora chiaramente visibili nel XV secolo e determinata la larghezza della navata della Chiesa.Il coro \u00E8 stato decorato con vetrate risalenti al 1475 oggi mancanti. Ma ci sono ancora alcuni frammenti di riconoscere i motivi stilizzati, gialli e marrone, floreale su uno sfondo di grigiore tirando sul verde. Tale un design elegante vetrata era stata fatta dal maestro Avignonese Thomas Grabusset.La facciata \u00E8 divisa in due parti da una torretta esagonale scala che d\u00E0 accesso al rostro e il tetto dove \u00E8 stato una volta un Bell Tower-arcade. Condividi e altri della torretta erano porte uno a nord per i fedeli, l'altra al sud per i fratelli. Un'altra voce ha esistito nel sud-est, nella quarta croce.La chiesa sub\u00EC ancora ulteriori modifiche. Cos\u00EC un chiostro, oggi scomparso, tranne pochi elementi conservati nelle case vicine, \u00E8 stato aggiunto tra il 1560 e il 1581. A livello della seconda campata, accesso parrocchia ha le ante-cappella, adattato nel 1608 da Claude de Bourges e decorato da lui nel 1609 un caratteristico portale del manierismo. Esso fu scolpito da Mamet Simon. Due cremazione della stessa fattura sono stati sviluppati su due delle batterie nord della navata.Agli occhi dei contemporanei, la decorazione della navata e cappelle fu una delle pi\u00F9 belle chiese in Arles. Suo partito architettonico provengono da Languedoc, \u00E8 diffusa nella regione Halil Ibrahim prima della diffusione in Provenza, dove rimase fino al XVII secolo.STORICO ordine dei predicatori, fondato nel 1215 da San Domenico, \u00E8 stato installato all'esterno delle mura dal 1231. Dopo la distruzione del loro convento nel 1361, i domenicani poi hanno cercato rifugio all'interno delle mura, nel cuore del quartiere di Jewry.Questo primo convento era un poco pi\u00F9 a ovest della chiesa attuale. Ma mentire troppo angusti, e ispirato l'impeto del loro ordine, i domenicani hanno mostrato la necessit\u00E0 di costruire una nuova chiesa, costruita tra il 1448 e il 1484 data della sua consacrazione sotto il nome di Notre-Dame-de-confort.Domenicani rimanere l\u00EC fino alla rivoluzione. Pertanto si framment\u00F2 in 26 lotti, venduti come nazionali private propriet\u00E0, Chiesa, spogliato dei suoi arredi, \u00E8 occupato da magazzini e garage. Il chiostro (1560-1585) fu distrutta nel 1858 per l'edificazione di un impianto idraulico.Dopo la seconda guerra mondiale, i governi interessati della conservazione del monumento comprato diversi appezzamenti. In primo luogo condiviso tra lo stato (Ministero della cultura) e il comune di Arles, tutti i \"predicatori\" divenne propriet\u00E0 della citt\u00E0 nel 1981."@it . "Estilo g\u00F3tico meridional, la iglesia es de nave \u00FAnica y tiene cinco tramos forrados con capillas laterales inferiores. El \u00E1bside poligonal y superficial tambi\u00E9n es menor que la nave. Un complejo desarrolla hacia el sur incluyendo otras cinco capillas laterales.Contrafuertes en el exterior, reciben por contrafuertes el empuje de la nave, con b\u00F3veda en b\u00F3veda. Est\u00E1 encendido por ventanas claristorio situadas entre los contrafuertes.Las excavaciones arqueol\u00F3gicas realizadas entre 1985 y 1988 mostraron que el pilar norte del resto de la nave directamente sobre una antigua muralla hecha de grandes piedras labradas y tener un jefe en ambos lados. Parece ser el mismo para los pilares laterales del sur. Estas dos antiguas murallas segu\u00EDan siendo claramente visibles en el siglo XV y determinaron la anchura de la nave de la iglesia.El coro fue decorado con ventanas con vidrieras que datan de 1475 hoy desaparecidos. Pero a\u00FAn quedan unos pocos fragmentos de reconocer motivos estilizados, amarillos y marr\u00F3n, florales sobre un fondo de gris tirando a verde. Tan un elegante dise\u00F1o vidrieras hab\u00EDa sido hecha por el maestro Avignon Thomas Grabusset.La fachada est\u00E1 dividida en dos partes por una torre hexagonal de la escalera que da acceso a la tribuna y la azotea donde est\u00E1 era una vez un Bell Tower-arcade. Compartir y otros de la torrecilla fueron puertas uno hacia el norte para los fieles, el otro hacia el sur para los hermanos. Otra entrada existi\u00F3 en el sureste, en la cuarta cruzada.La iglesia sufri\u00F3 a\u00FAn m\u00E1s cambios. Por lo tanto un claustro, hoy desaparecido, excepto algunos art\u00EDculos conservados en las casas vecinas, fue agregado entre 1560 y 1581. A nivel del segundo tramo, parroquia acceso tiene la apuesta-capilla, adaptada en 1608 por Claude de Bourges y decorada por \u00E9l en 1609 un portal caracter\u00EDstico del estilo manierista. Fue esculpido por Simon Mamet. En dos de las bater\u00EDas del norte de la nave se han desarrollado dos cremaci\u00F3n de la misma factura.A los ojos de los contempor\u00E1neos, la decoraci\u00F3n de la nave y capillas fue una de las m\u00E1s bellas iglesias en Arles. Su partido arquitect\u00F3nico provienen de Languedoc, es generalizada en la regi\u00F3n de Halil Ibrahim antes de separarse en Provenza donde permaneci\u00F3 hasta el siglo XVII.HIST\u00D3RICA orden de predicadores, fundada por Santo Domingo, en 1215 se instal\u00F3 fuera de las murallas desde 1231. Despu\u00E9s de la destrucci\u00F3n de su convento en 1361, los dominicanos luego buscaron refugio dentro de las murallas, en el coraz\u00F3n del barrio de la Juder\u00EDa.Este primer convento era un poco m\u00E1s al oeste de la iglesia actual. Pero miente demasiado apretados, inspirado por el \u00EDmpetu de su orden, los dominicos demostraron la necesidad de construir una nueva iglesia, construida entre 1448 y 1484 fecha de su consagraci\u00F3n bajo el nombre de Notre-Dame-de-comodidad.Los dominicanos permanecen all\u00ED hasta la revoluci\u00F3n. Por lo tanto se fragment\u00F3 en 26 lotes, vendidos como privado nacional propiedad, iglesia, despojado de su mobiliario, est\u00E1 ocupado por garajes y bodegas. El claustro (1560-1585) fue destruido en 1858 para la edificaci\u00F3n de una planta hidr\u00E1ulica.Despu\u00E9s de la segunda guerra mundial, los gobiernos interesados de la preservaci\u00F3n del monumento compraron parcelas diferentes. Primero compartida entre el estado (Ministerio de cultura) y el municipio de Arles, todos los \"predicadores\" se convirti\u00F3 en propiedad de la ciudad en 1981."@es . "Zuidelijke gotische stijl, de kerk is \u00E9\u00E9n schip en heeft vijf baaien omzoomd met lagere zijkapellen. De veelhoekige, ondiepe apsis is ook lager dan het schip. Een complex ontwikkelt zijde zuiden inclusief vijf andere kapellen.Steunberen aan de buitenkant, ontvangen door steunberen de strekking van het schip, gewelfde op gewelf. Het wordt verlicht door lichtbeuk windows gelegen tussen de steunberen.Archeologische opgravingen verricht tussen 1985 en 1988 is gebleken dat de noordelijke pijler van de rest van het schip rechtstreeks op een oude muur grote gehouwen stenen gemaakt en hebben een baas aan beide zijden. Lijkt te zijn hetzelfde voor de Zuid-kant pijlers. Deze twee oude muren waren nog steeds duidelijk zichtbaar in de 15e eeuw en bepaald de breedte van het schip van de kerk.Het koor was versierd met glasramen daterend uit 1475 vandaag ontbreekt. Maar er nog een paar fragmenten zijn te herkennen gestileerde, geel en bruin, floral motieven op een achtergrond van eentonigheid trekken over het Groenboek. Dergelijke een elegant ontwerp gebrandschilderd glas is geboekt door de kapitein Avignonese Thomas Grabusset.De gevel is verdeeld in twee delen door een toren voor zeshoekige trap die toegang tot het rostrum en het dak geeft waar is was ooit een Bell Tower-arcade. Aandeel en anderen van de toren werden deuren \u00E9\u00E9n naar het noorden voor de gelovigen, de andere naar het zuiden voor de broers. Een andere vermelding bestond in het zuidoosten, in het vierde Kruis.De kerk onderging nog meer veranderingen. Dus een klooster, vandaag verdwenen, behalve enkele items bewaard in de naburige huizen, werd toegevoegd tussen 1560 en 1581. Op het niveau van de tweede reeks heeft parish toegang de ante-kapel, aangepast in 1608 door Claude de Bourges en ingericht door hem een karakteristiek portaal van de mani\u00EBristische stijl in 1609. Het werd gebeeldhouwd door Mamet Simon. Twee crematie van dezelfde factuur zijn ontwikkeld op twee van de Noord-batterijen van het schip.In de ogen van de tijdgenoten was de decoratie van het schip en Kapellen \u00E9\u00E9n van de mooiste kerken in Arles. Zijn architectonische partij komt uit Languedoc, is wijdverbreid in het gebied Halil Ibrahim v\u00F3\u00F3r verspreiden in de Provence waar hij bleef tot de 17e eeuw.HISTORISCHE volgorde van predikanten, opgericht in 1215 door saint Dominic, werd ge\u00EFnstalleerd buiten de muren sinds 1231. Na de vernietiging van hun klooster in 1361 getracht de Dominicanen vervolgens asiel binnen de muren, in het hart van de wijk van Joden.Dit eerste klooster was een beetje meer naar het westen van de huidige kerk. Maar liggen te krap, en ge\u00EFnspireerd door de impulsen van hun orde, de Dominicanen de noodzaak om te bouwen van een nieuwe kerk toonde, gebouwd tussen 1448 en 1484 datum van zijn wijding onder de naam van Notre-Dame-de-comfort.Dominicanen blijven daar tot de revolutie. Daarom gefragmenteerd in 26 percelen, verkocht als eigenschap nationale priv\u00E9, is kerk, ontdaan van haar meubels, bezet door garages en magazijnen. Het klooster (1560-1585) werd vernietigd in 1858 voor de Stichting van een hydraulische plant.Na de Tweede Wereldoorlog, het behoud van het monument betrokken regeringen gekocht verschillende percelen. Eerst gedeeld tussen de staat (Ministerie van cultuur) en de gemeente Arles, werd alle van de \"predikers\" eigenschap van de stad in 1981."@nl . . .