data:2b694bee-0f8b-3b0e-a6b0-ce62cdf382ba
Description

Description

Description
Description longue de la ressource.
Français (France) Les premières traces de l'église remontent au XIIe siècle, lorsque l'église, alors chapelle, était un relais du monastère de Romainmôtier. La nef actuelle date de cette époque. L'église devient un vicariat de Pontarlier en 1454. En 1480, les chapelles latérales, toujours visibles, sont érigées. Un incendie ravage le chœur en 1504 et il est reconstruit entre 1504 et 1508. En 1777, l'église est érigée en paroisse. Au XVIIIe siècle, une sacristie est construite et l'architecte Bisontin Pompée refaçonne la façade dans un style néo-classique. En 1930, l'édifice est fermé par des verrières d'Albert Gerrer, peintre-verrier à Mulhouse. L'église Saint-Point fait l’objet d’une inscription au titre des monuments historiques depuis le 28 juillet 2004.

Le cocher porte est couvert par une toiture à l’impériale.
La nef est l’élément le plus ancien de l’édifice (fin XII ème siècle).
La voûte en berceau brisé de ses trois travées repose sur des arcs doubleaux appuyés sur d’épais murs renforcés par des contreforts et percés de baies.
Le chœur a été reconstruit au début du XVI ème (1504-1508) après l’incendie du chœur primitif.
Des vitraux figuratifs occupent les deux grandes baies du chœur. Ils représentent la fuite en Egypte de la Sainte Famille d’un côté, Saint Point en prière aux pieds de la Croix de l’autre.
Les deux chapelles latérales (datées de 1480) qui flanquent la seconde travée du chœur sont aussi voûtées d’ogives. A remarquer, dans la chapelle latérale droite, un lavabo du XV ème siècle.
Les pierres tombales conservées dans l’église évoquent une vie des morts, ce chemin qui conduisait, dit-on, de l’abbaye de Mont Sainte Marie au prieuré de Saint-Point où étaient enterrés ceux que l’abbaye ne pouvait recevoir.
L’église Saint-Point loge 2 cloches, encore sonnées à la main !
« Marie-Augustine », Diamètre 96,5cm, Poids 525kg, Fondue par Borle. A.Borel & Cie à Pontarlier, en 1825, Chante le Sol3.
« Marie-Thérèse », Diamètre 80,5cm, Poids 320kg, Fondue par Paccard, à Annecy-Le-Vieux, en 1952, Chante le Si3.

Eglise ouverte toute l'année, 24h/24.
Anglais The first traces of the church date back to the 12th century, when the church, then a chapel, was a relay of the monastery of Romainmôtier. The present nave dates from this period. The church became a vicarage of Pontarlier in 1454. In 1480, the side chapels, still visible, were built. A fire destroyed the choir in 1504 and it was rebuilt between 1504 and 1508. In 1777, the church became a parish. In the 18th century, a sacristy was built and the Bisontin architect Pompée redesigned the façade in a neo-classical style. In 1930, the building was closed with glass windows by Albert Gerrer, a glass painter from Mulhouse. The church of Saint-Point has been listed as a historical monument since July 28, 2004.

The doorway is covered by an imperial roof.
The nave is the oldest part of the building (end of the 12th century).
The pointed barrel vault of its three bays rests on double arches supported by thick walls reinforced by buttresses and pierced with bays.
The choir was rebuilt at the beginning of the 16th century (1504-1508) after the fire of the original choir.
Figurative stained glass windows occupy the two large bays of the choir. They represent the flight into Egypt of the Holy Family on one side, Saint Point praying at the foot of the Cross on the other.
The two side chapels (dated 1480) which flank the second bay of the choir are also vaulted with ogives. In the right-hand side chapel, there is a 15th century washbasin.
The tombstones preserved in the church evoke the life of the dead, the path which, it is said, led from the abbey of Mont Sainte Marie to the priory of Saint-Point where those whom the abbey could not receive were buried.
The church of Saint-Point houses 2 bells, still rung by hand!
"Marie-Augustine", Diameter 96,5cm, Weight 525kg, Cast by Borle. A.Borel & Cie in Pontarlier, in 1825, sings the G3.
"Marie-Thérèse", Diameter 80,5cm, Weight 320kg, Cast by Paccard, in Annecy-Le-Vieux, in 1952, Sings the B3.

Church open all year round, 24 hours a day.
Espagnol Los primeros vestigios de la iglesia se remontan al siglo XII, cuando la iglesia, entonces una capilla, era un relevo del monasterio de Romainmôtier. La nave actual data de esta época. La iglesia se convirtió en vicaría de Pontarlier en 1454. En 1480 se construyeron las capillas laterales, aún visibles. Un incendio destruyó el coro en 1504 y fue reconstruido entre 1504 y 1508. En 1777, la iglesia se convirtió en parroquia. En el siglo XVIII se construyó una sacristía y el arquitecto Bisontin Pompée remodeló la fachada en estilo neoclásico. En 1930, el edificio fue cerrado con ventanas de cristal por Albert Gerrer, un pintor de cristal de Mulhouse. La iglesia de Saint-Point está catalogada como monumento histórico desde el 28 de julio de 2004.

La puerta está cubierta por un techo imperial.
La nave es la parte más antigua del edificio (finales del siglo XII).
La bóveda de cañón de sus tres tramos descansa sobre arcos dobles apoyados en gruesos muros reforzados por contrafuertes y perforados con vanos.
El coro fue reconstruido a principios del siglo XVI (1504-1508) después de que el coro original se quemara.
Las vidrieras figurativas ocupan los dos grandes tramos del coro. Representan, por un lado, la huida a Egipto de la Sagrada Familia y, por otro, a San Punto rezando al pie de la Cruz.
Las dos capillas laterales (fechadas en 1480) que flanquean la segunda crujía del coro también tienen bóveda de crucería. La capilla lateral derecha tiene un lavabo del siglo XV.
Las lápidas conservadas en la iglesia evocan la vida de los muertos, el camino que, según se dice, llevaba de la abadía del Monte Sainte Marie al priorato de Saint-Point, donde se enterraba a los que la abadía no podía recibir.
La iglesia de Saint-Point alberga dos campanas que todavía se tocan a mano
"Marie-Augustine", Diámetro 96,5cm, Peso 525kg, Fundición de Borle. A.Borel & Cie en Pontarlier, en 1825, canta el G3.
"Marie-Thérèse", Diámetro 80,5cm, Peso 320kg, Fundido por Paccard, en Annecy-Le-Vieux, en 1952, Canta el B3.

Iglesia abierta todo el año, 24 horas al día.
Néerlandais (Pays-Bas) De eerste sporen van de kerk dateren uit de 12e eeuw, toen de kerk, toen een kapel, een relais was van het klooster van Romainmôtier. Het huidige schip dateert uit deze periode. De kerk werd in 1454 pastorie van Pontarlier. In 1480 werden de nog zichtbare zijkapellen gebouwd. Een brand verwoestte het koor in 1504 en het werd herbouwd tussen 1504 en 1508. In 1777 werd de kerk een parochie. In de 18e eeuw werd een sacristie gebouwd en de Bisontijnse architect Pompée verbouwde de gevel in neoklassieke stijl. In 1930 werd het gebouw afgesloten met glazen ramen van Albert Gerrer, een glasschilder uit Mulhouse. De kerk van Saint-Point staat sinds 28 juli 2004 op de monumentenlijst.

De deuropening wordt gedekt door een keizerlijk dak.
Het schip is het oudste deel van het gebouw (eind 12e eeuw).
Het spitse tongewelf van de drie traveeën rust op dubbele bogen die ondersteund worden door dikke, door steunberen versterkte muren met traveeën.
Het koor werd in het begin van de 16e eeuw (1504-1508) herbouwd nadat het oorspronkelijke koor was afgebrand.
De twee grote koorramen zijn bezet met figuratieve glas-in-loodramen. Ze stellen aan de ene kant de vlucht van de Heilige Familie naar Egypte voor en aan de andere kant de Heilige Punt die bidt aan de voet van het kruis.
De twee zijkapellen (gedateerd 1480) die de tweede travee van het koor flankeren zijn ook met ogieven gewelfd. De rechter zijkapel heeft een 15e eeuwse wastafel.
De in de kerk bewaarde grafstenen herinneren aan het leven van de doden, de weg die, naar men zegt, leidde van de abdij van Mont Sainte Marie naar de priorij van Saint-Point, waar degenen werden begraven die de abdij niet kon ontvangen.
In de kerk van Saint-Point hangen 2 klokken die nog met de hand worden geluid!
"Marie-Augustine", Diameter 96,5cm, Gewicht 525kg, Gegoten door Borle. A.Borel & Cie in Pontarlier, in 1825, zingt de G3.
"Marie-Thérèse", Diameter 80,5cm, Gewicht 320kg, Gegoten door Paccard, in Annecy-Le-Vieux, in 1952, Zingt de B3.

Kerk het hele jaar geopend, 24 uur per dag.
Italien (Italie) Le prime tracce della chiesa risalgono al XII secolo, quando la chiesa, allora una cappella, era un relè del monastero di Romainmôtier. L'attuale navata risale a questo periodo. La chiesa divenne vicariato di Pontarlier nel 1454. Nel 1480 furono costruite le cappelle laterali, ancora visibili. Un incendio distrusse il coro nel 1504 e fu ricostruito tra il 1504 e il 1508. Nel 1777 la chiesa divenne parrocchia. Nel XVIII secolo fu costruita una sacrestia e l'architetto bisontino Pompée ne modificò la facciata in stile neoclassico. Nel 1930, l'edificio fu chiuso con vetrate realizzate da Albert Gerrer, un pittore del vetro di Mulhouse. Dal 28 luglio 2004 la chiesa di Saint-Point è stata dichiarata monumento storico.

Il portale è coperto da un tetto imperiale.
La navata centrale è la parte più antica dell'edificio (fine del XII secolo).
La volta a botte delle tre campate poggia su doppi archi sostenuti da spessi muri rinforzati da contrafforti e forati da campate.
Il coro fu ricostruito all'inizio del XVI secolo (1504-1508) dopo l'incendio del coro originale.
Vetrate figurative occupano le due grandi campate del coro. Rappresentano da un lato la fuga in Egitto della Sacra Famiglia e dall'altro San Punto che prega ai piedi della Croce.
Anche le due cappelle laterali (datate 1480) che fiancheggiano la seconda campata del coro sono coperte da volte a ogiva. Nella cappella laterale destra si trova un lavabo del XV secolo.
Le lapidi conservate nella chiesa evocano la vita dei morti, il percorso che, si dice, conduceva dall'abbazia di Mont Sainte Marie al priorato di Saint-Point dove venivano sepolti coloro che l'abbazia non poteva accogliere.
La chiesa di Saint-Point ospita 2 campane, ancora suonate a mano!
"Marie-Augustine", diametro 96,5 cm, peso 525 kg, fusione di Borle. A.Borel & Cie a Pontarlier, nel 1825, canta il G3.
"Marie-Thérèse", diametro 80,5 cm, peso 320 kg, fusa da Paccard, ad Annecy-Le-Vieux, nel 1952, canta il B3.

Chiesa aperta tutto l'anno, 24 ore su 24.
Allemand (Allemagne) Jahrhundert zurück, als die Kirche, die damals eine Kapelle war, eine Relaisstation des Klosters Romainmôtier war. Das heutige Kirchenschiff stammt aus dieser Zeit. Die Kirche wurde 1454 ein Vikariat von Pontarlier. Im Jahr 1480 werden die heute noch sichtbaren Seitenkapellen errichtet. Ein Brand verwüstet den Chor 1504 und er wird zwischen 1504 und 1508 wieder aufgebaut. Im Jahr 1777 wird die Kirche zur Pfarrei erhoben. Im 18. Jahrhundert wird eine Sakristei gebaut und der Architekt Pompée aus Bisontin gestaltet die Fassade im neoklassischen Stil um. Im Jahr 1930 wurde das Gebäude mit Glasfenstern von Albert Gerrer, einem Glasmaler aus Mulhouse, geschlossen. Die Kirche Saint-Point ist seit dem 28. Juli 2004 als historisches Denkmal eingetragen.

Das Kutscherhaus wird von einem Dach im Imperialstil bedeckt.
Das Kirchenschiff ist der älteste Teil des Gebäudes (Ende des 12. Jahrhunderts).
Das spitz zulaufende Tonnengewölbe der drei Joche ruht auf Doppelbögen, die auf dicken, durch Strebepfeiler verstärkten und mit Öffnungen versehenen Mauern ruhen.
Der Chor wurde Anfang des 16. Jahrhunderts (1504-1508) wieder aufgebaut, nachdem der ursprüngliche Chor abgebrannt war.
Die beiden großen Fenster des Chors sind mit figurativen Glasmalereien versehen. Sie zeigen die Flucht der Heiligen Familie nach Ägypten auf der einen Seite und den Heiligen Punkt, der am Fuße des Kreuzes betet, auf der anderen.
Die beiden Seitenkapellen (datiert 1480), die das zweite Chorjoch flankieren, sind ebenfalls mit einem Kreuzrippengewölbe versehen. Bemerkenswert ist ein Waschbecken aus dem 15. Jahrhundert in der rechten Seitenkapelle.
Die in der Kirche aufbewahrten Grabsteine erinnern an das Leben der Toten, den Weg, der angeblich von der Abtei Mont Sainte Marie zum Priorat von Saint-Point führte, wo diejenigen begraben wurden, die die Abtei nicht aufnehmen konnte.
Die Kirche Saint-Point beherbergt zwei Glocken, die noch von Hand geläutet werden!
"Marie-Augustine", Durchmesser 96,5cm, Gewicht 525kg, gegossen von Borle. A.Borel & Cie in Pontarlier, 1825, singt das G3.
"Marie-Thérèse", Durchmesser 80,5cm, Gewicht 320kg, gegossen von Paccard, Annecy-Le-Vieux, 1952, singt den B3.

Kirche das ganze Jahr über rund um die Uhr geöffnet.

Autres propriétés (non décrites ou non classées)

:hasTranslatedProperty
https://www.datatourisme.fr/ontology/core#hasTranslatedProperty

Références

 Télécharger cette donnée