. . . . . . . . . . . . . . . . . . . "2024-01-28"^^ . "2024-01-29T11:02:18.875Z"^^ . . . "5ca0c58a8ed71cc31aa3b4e7189621c0" . "263"^^ . "22"^^ . "0256cd2daf43b7804d6b7f3a7c54ea8a" . "2024-01-28"^^ . . . . . "2024-08-26"^^ . "2024-08-26"^^ . . . . . . . . . "een requiem zo zachtaardig als ikzelf,\" vertrouwde hij me toe, \"een requiem waarvan gezegd is dat het niet de angst voor de dood uitdrukt; iemand noemde het een slaapliedje van de dood. Maar zo denk ik over de dood, als een gelukkige bevrijding, een streven naar het geluk aan gene zijde, in plaats van een pijnlijke doorgang\nGabriel Faur\u00E9 componeerde het na de dood van zijn beide ouders, op 42-jarige leeftijd moet hij de behoefte hebben gevoeld om zich met de dood te verzoenen, om het een menselijk gezicht te geven, een artistieke waarde. Als drager van hoop brengt dit werk vrede, een bron van zachte, tedere vreugde.\nDe bijna liturgische eenvoud van de Litanies \u00E0 la Vierge noire getuigt van Poulencs streven om zich opnieuw te verbinden met het geloof uit zijn kindertijd in de context van de tragische dood van zijn vriend, de componist Pierre-Octave Ferroud. De geest van Rocamadour is aanwezig in dit eenvoudige werk. \"Ik heb geprobeerd het aspect [boerendevotie] te vangen dat me zo sterk trof op deze hoge plek. Daarom moet deze invocatie op een bijna rudimentaire manier gezongen worden\nIn navolging van Francis Poulenc heeft Thierry Escaich een werk gecomponeerd als eerbetoon aan de Zwarte Madonna van Rocamadour. Ecce Pulchra es spreekt ons aan op de schoonheid die in ieder van ons aanwezig is. De Ster van de Zee, Stella maris, leidt ons langs een pad van vrede en hoop.\nDrie componisten die door middel van hun muziek een sterke en krachtige boodschap uitdragen, in muziek die doordrongen is van licht en kleur en die tederheid en zachtheid vermengt. Het eindresultaat is de hoop op vreugdevolle vrede.\nDistributie\nEnsemble La Sportelle\nAlix Dumon-Debaecker dirigent\nEmmeran Rollin orgel\n12 zangers"@nl . "un requiem gentile come me\", ha confidato, \"un requiem che \u00E8 stato detto non esprimere il terrore della morte; qualcuno lo ha definito una ninna nanna della morte. Ma \u00E8 cos\u00EC che io sento la morte, come una felice liberazione, un'aspirazione alla felicit\u00E0 dell'aldil\u00E0, piuttosto che un passaggio doloroso\"\nComposta da Gabriel Faur\u00E9 dopo la morte di entrambi i genitori, all'et\u00E0 di 42 anni deve aver sentito il bisogno di riconciliarsi con la morte, di darle un volto umano, un valore artistico. Portatrice di speranza, quest'opera \u00E8 portatrice di pace, fonte di una gioia dolce e tenera.\nLa semplicit\u00E0 quasi liturgica delle Litanies \u00E0 la Vierge noire testimonia l'aspirazione di Poulenc a ricollegarsi alla fede della sua infanzia nel contesto della tragica morte del suo amico, il compositore Pierre-Octave Ferroud. Tutto lo spirito di Rocamadour \u00E8 presente in questo semplice lavoro. \"Ho cercato di cogliere l'aspetto [la devozione contadina] che mi ha colpito cos\u00EC fortemente in questo luogo elevato. Ecco perch\u00E9 questa invocazione deve essere cantata in modo quasi rudimentale\nSeguendo le orme di Francis Poulenc, Thierry Escaich ha composto un'opera in omaggio alla Madonna Nera di Rocamadour. Ecce Pulchra es ci parla della bellezza presente in ognuno di noi. La Stella del mare, Stella maris, ci guida lungo un cammino di pace e speranza.\nTre compositori che, attraverso la loro musica, esprimono un messaggio forte e potente, in una musica intrisa di luce e colore, che mescola tenerezza e dolcezza. Il risultato finale \u00E8 la speranza di una pace gioiosa.\nDistribuzione\nEnsemble La Sportelle\nAlix Dumon-Debaecker direttore d'orchestra\nOrgano Emmeran Rollin\n12 cantanti"@it . "un r\u00E9quiem tan suave como yo mismo\", confi\u00F3, \"un r\u00E9quiem del que se ha dicho que no expresa el pavor a la muerte; alguien lo llam\u00F3 una nana de la muerte. Pero as\u00ED es como yo siento la muerte, como una liberaci\u00F3n feliz, una aspiraci\u00F3n a la felicidad del m\u00E1s all\u00E1, m\u00E1s que como un pasaje doloroso\"\nCompuesta por Gabriel Faur\u00E9 tras la muerte de sus dos padres, a los 42 a\u00F1os debi\u00F3 de sentir la necesidad de reconciliarse con la muerte, de darle un rostro humano, un valor art\u00EDstico. Portadora de esperanza, esta obra trae la paz, fuente de una alegr\u00EDa suave y tierna.\nLa sencillez casi lit\u00FArgica de las Letan\u00EDas a la Virgen Negra atestigua la aspiraci\u00F3n de Poulenc a reencontrarse con la fe de su infancia en el contexto de la tr\u00E1gica muerte de su amigo, el compositor Pierre-Octave Ferroud. Todo el esp\u00EDritu de Rocamadour est\u00E1 presente en esta sencilla obra. \"Intent\u00E9 captar el aspecto [devoci\u00F3n campesina] que me impresion\u00F3 tanto en este alto lugar. Por eso esta invocaci\u00F3n debe cantarse de forma casi rudimentaria\"\nSiguiendo los pasos de Francis Poulenc, Thierry Escaich ha compuesto una obra en homenaje a la Virgen Negra de Rocamadour. Ecce Pulchra es nos habla de la belleza presente en cada uno de nosotros. La Estrella del Mar, Stella maris, nos gu\u00EDa por un camino de paz y esperanza.\nTres compositores que, a trav\u00E9s de su m\u00FAsica, expresan un mensaje fuerte y poderoso, en una m\u00FAsica impregnada de luz y color, que mezcla ternura y dulzura. El resultado final es la esperanza de una paz gozosa.\nDistribuci\u00F3n\nEnsemble La Sportelle\nAlix Dumon-Debaecker director de orquesta\nEmmeran Rollin \u00F3rgano\n12 cantantes"@es . "\u00AB Un requiem doux comme moi-m\u00EAme, confiait-il, un requiem dont on a dit qu\u2019il n\u2019exprimait pas l\u2019effroi de la mort ; quelqu\u2019un l\u2019a appel\u00E9 une berceuse de la mort. Mais c\u2019est ainsi que je sens la mort, comme une d\u00E9livrance heureuse, une aspiration au bonheur au-del\u00E0, plut\u00F4t que comme un passage douloureux. \u00BB\nCompos\u00E9 par Gabriel Faur\u00E9 apr\u00E8s la mort de ses deux parents, il dut, \u00E0 42 ans, \u00E9prouver le besoin de se r\u00E9concilier avec la mort, de lui donner un visage humain, une valeur artistique. Porteur d\u2019Esp\u00E9rance, cette \u0153uvre apporte la paix, source d\u2019une douce et tendre joie.\nL\u2019\u00E9criture d\u2019un d\u00E9pouillement presque liturgique des Litanies \u00E0 la Vierge noire t\u00E9moigne de l\u2019aspiration de Poulenc \u00E0 renouer avec la foi de son enfance dans le contexte de la mort tragique de son ami le compositeur Pierre-Octave Ferroud. Tout l\u2019esprit de Rocamadour est pr\u00E9sent dans cette \u0153uvre si simple. \u00AB J\u2019ai essay\u00E9 de rendre le c\u00F4t\u00E9 [d\u00E9votion paysanne] qui m\u2019avait fort frapp\u00E9 dans ce haut lieu. C\u2019est pourquoi on doit chanter cette invocation presque rudimentairement. \u00BB\nSur les pas de Francis Poulenc, Thierry Escaich compose une \u0153uvre en hommage \u00E0 la Vierge noire de Rocamadour. Ecce Pulchra es nous parle de la beaut\u00E9 pr\u00E9sente en chacun de nous. L\u2019\u00E9toile de la mer, la Stella maris, nous guide sur un chemin de paix et d\u2019Esp\u00E9rance.\nTrois compositeurs qui au travers de la musique nous expriment un message fort et puissant, dans une musique empreinte de lumi\u00E8re et de couleurs o\u00F9 se m\u00EAle tendresse et douceur. A l\u2019arriv\u00E9e, l\u2019Esp\u00E9rance d\u2019une paix joyeuse.\nDistribution\nEnsemble La Sportelle\nAlix Dumon-Debaecker direction\nEmmeran Rollin orgue\n12 chanteurs"@fr . "a requiem as gentle as myself,\" he confided, \"a requiem that has been said not to express the dread of death; someone called it a death lullaby. But that's how I feel about death, as a happy deliverance, an aspiration to happiness beyond, rather than a painful passage.\"\nComposed by Gabriel Faur\u00E9 after the death of both his parents, at the age of 42 he must have felt the need to reconcile himself with death, to give it a human face, an artistic value. A bearer of hope, this work brings peace, a source of sweet, tender joy.\nThe spare, almost liturgical writing of Litanies \u00E0 la Vierge noire testifies to Poulenc?s aspiration to reconnect with the faith of his childhood, against the backdrop of the tragic death of his friend, composer Pierre-Octave Ferroud. All the spirit of Rocamadour is present in this simple work. \"I tried to render the aspect [peasant devotion] that had struck me so strongly in this high place. That's why this invocation has to be sung almost rudimentarily\nFollowing in the footsteps of Francis Poulenc, Thierry Escaich composes a work in homage to the Black Madonna of Rocamadour. Ecce Pulchra es speaks to us of the beauty present in each of us. The star of the sea, Stella maris, guides us along a path of peace and hope.\nThree composers who, through their music, express a strong and powerful message, in a music imbued with light and color, blending tenderness and gentleness. In the end, the hope of joyful peace.\nDistribution\nEnsemble La Sportelle\nAlix Dumon-Debaecker conductor\nEmmeran Rollin organ\n12 singers"@en . "ein Requiem, so sanft wie ich selbst\", sagte er, \"ein Requiem, von dem gesagt wurde, dass es nicht den Schrecken des Todes ausdr\u00FCckt; jemand nannte es ein Wiegenlied des Todes. Aber so empfinde ich den Tod, als eine gl\u00FCckliche Befreiung, ein Streben nach jenseitigem Gl\u00FCck, und nicht als einen schmerzhaften \u00DCbergang.\"\nDas Lied wurde von Gabriel Faur\u00E9 nach dem Tod seiner beiden Eltern komponiert. Im Alter von 42 Jahren hatte er das Bed\u00FCrfnis, sich mit dem Tod zu vers\u00F6hnen und ihm ein menschliches Gesicht und einen k\u00FCnstlerischen Wert zu verleihen. Als Tr\u00E4ger der Hoffnung bringt dieses Werk Frieden, die Quelle einer sanften und z\u00E4rtlichen Freude.\nDie Litanies \u00E0 la Vierge noire, eine fast liturgisch schlichte Komposition, zeugt von Poulencs Bestreben, nach dem tragischen Tod seines Freundes, des Komponisten Pierre-Octave Ferroud, wieder mit dem Glauben seiner Kindheit in Verbindung zu treten. Der ganze Geist von Rocamadour ist in diesem einfachen Werk pr\u00E4sent. \"Ich habe versucht, die Seite [b\u00E4uerliche Fr\u00F6mmigkeit] wiederzugeben, die mich an diesem Ort sehr beeindruckt hat. Deshalb muss man diese Anrufung fast rudiment\u00E4r singen.\"\nAuf den Spuren von Francis Poulenc komponiert Thierry Escaich ein Werk zu Ehren der Schwarzen Madonna von Rocamadour. Ecce Pulchra es erz\u00E4hlt uns von der Sch\u00F6nheit, die in jedem von uns vorhanden ist. Der Stern des Meeres, die Stella maris, f\u00FChrt uns auf einen Weg des Friedens und der Hoffnung.\nDrei Komponisten, die uns durch ihre Musik eine starke und kraftvolle Botschaft vermitteln, in einer Musik, die von Licht und Farben gepr\u00E4gt ist, in der sich Z\u00E4rtlichkeit und Sanftheit vermischen. Am Ende steht die Hoffnung auf einen freudigen Frieden.\nVertrieb\nEnsemble La Sportelle\nAlix Dumon-Debaecker Leitung\nEmmeran Rollin Orgel\n12 S\u00E4nger"@de . "Festival de Rocamadour - Da Pacem\nEnsemble la Sportelle"@fr . "FMAMIP046V52D7QP" .