. "de" . . . . . . . . . . . . . "2024-11-28"^^ . "2025-01-01T05:05:40.437Z"^^ . "false"^^ . "dae248d87c3057ee0dc803401e2c17c0" . "255"^^ . "10"^^ . "69cf3a6bd25970a3ba7396faa19a3de2" . . . . . . "El Ch\u00E2teau Utzschneider, que hoy alberga la Communaut\u00E9 d'Agglom\u00E9ration Sarreguemines Confluences, es un ejemplo t\u00EDpico de la arquitectura de finales del siglo XIX y principios del XX. Es un \"castillo industrial\". Esta villa y sus dependencias, construidas en el distrito de Neunkirch, impresionan por su tama\u00F1o y apariencia. A los arquitectos Berninger y Krafft de Estrasburgo, procedentes de la Escuela de Arquitectura de Stuttgart, les gustaba utilizar la asimetr\u00EDa. Las columnas neorrenacentistas de la entrada y los frontones triangulares se combinan armoniosamente con las formas medievales de las torretas y el uso del sillar. Los arquitectos construyeron la casa en 1906 para la viuda Utzschneider, pero la familia s\u00F3lo ocup\u00F3 la residencia durante 33 a\u00F1os. Entre 1940 y 1944, el edificio fue ocupado por los nazis. Luego fue utilizado como cuartel por los estadounidenses durante la Liberaci\u00F3n en 1944-45. La propiedad permaneci\u00F3 abandonada durante mucho tiempo hasta que H. Pierron adquiri\u00F3 las caballerizas y el castillo en el 56-58 para sus instalaciones cient\u00EDficas y educativas. En 1983, la empresa se traslad\u00F3 a la zona industrial y la villa volvi\u00F3 a quedar abandonada, hasta que fue comprada por el Distrito de Sarreguemines a principios de los a\u00F1os 90. Hoy en d\u00EDa, el edificio principal y sus anexos han sido agradablemente renovados y restaurados, y el parque ha sido redise\u00F1ado, proporcionando as\u00ED un marco adecuado para la Communaut\u00E9 d'Agglom\u00E9ration. El parque es accesible a los caminantes en todo momento."@es . "Das Ch\u00E2teau Utzschneider, in dem heute die Communaut\u00E9 d'Agglom\u00E9ration Sarreguemines Confluences untergebracht ist, ist ein typisches Beispiel f\u00FCr die Architektur des sp\u00E4ten 19. und fr\u00FChen 20. Es handelt sich um ein \"Industrieschloss\". Diese im Stadtteil Neunkirch erbaute Villa und ihre Nebengeb\u00E4ude beeindrucken durch ihre Gr\u00F6\u00DFe und Physiognomie. Die Architekten Berninger und Krafft aus Stra\u00DFburg, die aus der Stuttgarter Architekturschule hervorgegangen waren, verwendeten gerne Asymmetrie. Die Neorenaissance-S\u00E4ulen am Eingang und die dreieckigen Giebel verbinden sich harmonisch mit den mittelalterlichen Formen der T\u00FCrmchen und der Verwendung von Quadersteinen. Die Architekten bauten das Haus 1906 f\u00FCr die Witwe Utzschneider, doch die Familie bewohnte den Wohnsitz nur 33 Jahre lang. Zwischen 1940 und 1944 wurde das Geb\u00E4ude von den Nazis besetzt. Anschlie\u00DFend diente es den Amerikanern bei der Befreiung 44/45 als Quartier. Danach blieb das Anwesen lange vernachl\u00E4ssigt, bis H. Pierron 56-58 die Stallungen und das Schloss f\u00FCr seine wissenschaftlichen und schulischen Einrichtungen erwarb. 1983 zog das Unternehmen in die Industriezone um und die Villa wurde erneut vernachl\u00E4ssigt, bis sie Anfang der 1990er Jahre vom Distrikt Sarreguemines aufgekauft wurde. Heute sind das Hauptgeb\u00E4ude und seine Nebengeb\u00E4ude angenehm renoviert und restauriert, der Park neu gestaltet und bieten somit einen angemessenen Rahmen f\u00FCr die Communaut\u00E9 d'Agglom\u00E9ration. Der Park ist f\u00FCr Spazierg\u00E4nger zu jeder Zeit zug\u00E4nglich."@de . "Ch\u00E2teau Utzschneider, which today houses the Sarreguemines Confluences Urban Community, is a typical example of late 19th and early 20th century architecture. It is an \"industrial castle\". This villa and its outbuildings built in the Neunkirch district impress by their size and appearance. The architects Berninger and Krafft from Strasbourg, who graduated from the Stuttgart School of Architecture, were happy to use asymmetry. The Neo-Renaissance columns at the entrance and the triangular gables blend harmoniously with the medieval forms of the turrets and the use of ashlar. The architects built this house in 1906 for the widow Utzschneider, but the family only lived here for 33 years. Between 1940 and 1944 the building was occupied by the Nazis. It was then used as a neighbourhood by the Americans during the Liberation in 44-45. Then the property was abandoned for a long time until H. Pierron bought the stables and the castle in 56-58 for his scientific and school equipment. In 1983, the company moved to the industrial zone and the villa was again abandoned until it was bought by the District of Sarreguemines in the early 1990s. Today the main building and its annexes have been pleasantly renovated and restored and the grounds have been redesigned, thus providing a suitable setting for the Urban Community. The park is accessible to walkers at all times."@en . "Het Ch\u00E2teau Utzschneider, waarin tegenwoordig de Communaut\u00E9 d'Agglom\u00E9ration Sarreguemines Confluences is gevestigd, is een typisch voorbeeld van de architectuur van het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw. Het is een \"industrieel kasteel\". Deze villa en de bijgebouwen, gebouwd in het district Neunkirch, zijn indrukwekkend qua omvang en uitstraling. De architecten Berninger en Krafft uit Straatsburg, afkomstig van de architectuurschool van Stuttgart, wilden graag gebruik maken van asymmetrie. De neorenaissance zuilen bij de ingang en de driehoekige gevels zijn harmonieus gecombineerd met de middeleeuwse vormen van de torentjes en het gebruik van bepleistering. De architecten bouwden het huis in 1906 voor de weduwe Utzschneider, maar de familie bewoonde het huis slechts 33 jaar. Tussen 1940 en 1944 werd het gebouw bezet door de nazi's. Het werd vervolgens gebruikt als kwartier door de Amerikanen tijdens de bevrijding in 1944-45. Het landgoed bleef lange tijd verlaten totdat H. Pierron in 56-58 de stallen en het kasteel kocht voor zijn wetenschappelijke en educatieve faciliteiten. In 1983 verhuisde het bedrijf naar het industriegebied en werd de villa weer verlaten, totdat het begin jaren negentig werd gekocht door het district Sarreguemines. Tegenwoordig zijn het hoofdgebouw en de bijgebouwen op aangename wijze gerenoveerd en gerestaureerd, en is het park opnieuw ingericht, zodat het een geschikt kader vormt voor de Communaut\u00E9 d'Agglom\u00E9ration. Het park is altijd toegankelijk voor wandelaars."@nl . "Il castello Utzschneider, che oggi ospita la Communaut\u00E9 d'Agglom\u00E9ration Sarreguemines Confluences, \u00E8 un tipico esempio di architettura della fine del XIX e dell'inizio del XX secolo. \u00C8 un \"castello industriale\". Questa villa e i suoi annessi, costruiti nel distretto di Neunkirch, sono impressionanti per dimensioni e aspetto. Gli architetti Berninger e Krafft di Strasburgo, provenienti dalla Scuola di Architettura di Stoccarda, amavano usare l'asimmetria. Le colonne neorinascimentali all'ingresso e i timpani triangolari si combinano armoniosamente con le forme medievali delle torrette e l'uso del bugnato. Gli architetti costruirono la casa nel 1906 per la vedova Utzschneider, ma la famiglia visse qui solo per 33 anni. Tra il 1940 e il 1944 l'edificio fu occupato dai nazisti. Fu poi utilizzata come alloggio dagli americani durante la liberazione nel 1944-45. La propriet\u00E0 rimase a lungo abbandonata fino a quando H. Pierron acquist\u00F2 le scuderie e il castello nel 56-58 per le sue strutture scientifiche ed educative. Nel 1983, l'azienda si trasfer\u00EC nella zona industriale e la villa fu nuovamente abbandonata, finch\u00E9 non fu acquistata dal Distretto di Sarreguemines all'inizio degli anni Novanta. Oggi, l'edificio principale e i suoi annessi sono stati piacevolmente ristrutturati e restaurati e il parco \u00E8 stato ridisegnato, offrendo cos\u00EC un ambiente adatto alla Communaut\u00E9 d'Agglom\u00E9ration. Il parco \u00E8 sempre accessibile agli escursionisti."@it . "Le Ch\u00E2teau Utzschneider qui abrite aujourd'hui la Communaut\u00E9 d'Agglom\u00E9ration Sarreguemines Confluences, est un exemple typique de l'architecture de la fin du XIX\u00E8me si\u00E8cle et du d\u00E9but du XX\u00E8me si\u00E8cle. Il s'agit d'un \"ch\u00E2teau industriel\". Cette villa et ses d\u00E9pendances b\u00E2ties dans le quartier de Neunkirch impressionnent par leur taille et leur physionomie. Les architectes Berninger et Krafft de Strasbourg, issus de l'\u00E9cole d'architecture de Stuttgart employaient volontiers l'assym\u00E9trie. Les colonnes n\u00E9orenaissance \u00E0 l'entr\u00E9e et les pignons triangulaires s'associent harmonieusement aux formes m\u00E9di\u00E9vales des tourelles et \u00E0 l'emploi des pierres de taille. Les architectes ont construit cette maison en 1906 pour la veuve Utzschneider, mais la famille n'occupa cette r\u00E9sidence que pendant 33 ans. Entre 1940 et 1944, le b\u00E2timent fut occup\u00E9 par les nazis. Il servit ensuite de quartier aux Am\u00E9ricains \u00E0 la Lib\u00E9ration en 44-45. Puis la propri\u00E9t\u00E9 resta longtemps d\u00E9laiss\u00E9e jusqu'\u00E0 ce que H. Pierron fasse l'acquisition des \u00E9curies et du ch\u00E2teau en 56-58 pour ses \u00E9quipements scientifiques et scolaires. En 1983, l'entreprise d\u00E9m\u00E9nagea sur la zone industrirelle et la villa fut de nouveau laiss\u00E9e \u00E0 l'abandon, jusqu'\u00E0 ce qu'elle soit rachet\u00E9e par le District de Sarreguemines au d\u00E9but des ann\u00E9es 90. Aujourd'hui le b\u00E2timent principal et ses annexes ont \u00E9t\u00E9 agr\u00E9ablement r\u00E9nov\u00E9s et restaur\u00E9s, le parc r\u00E9amenag\u00E9, offrant ainsi un cadre ad\u00E9quat pour la Communaut\u00E9 d'Agglom\u00E9ration. Le parc est accessible \u00E0 toute heure aux promeneurs."@fr . "CH\u00C2TEAU UTZSCHNEIDER"@fr . "947000831" .